De Bardo Thodol is het Tibetaans Boek van de Doden. Het beschrijft de overgang van de ziel na de dood en de ervaringen die men kan tegenkomen in de tussenstaat, of 'bardo'. Dit concept van de bardo omvat verschillende stadia van bewustzijn en transformatie, waarbij de ziel geconfronteerd wordt met verschillende visioenen en ervaringen die kunnen leiden tot verlichting of reïncarnatie.
Een ego-dood tijdens een
hogere dosis van psilocybine uit truffels kan inderdaad enkele overeenkomsten vertonen met de ervaringen die in de Bardo Thodol worden beschreven. Tijdens een intense psychedelische trip ervaren gebruikers vaak een totaal verlies van ego. Dit kan helpen om te verbinden met een groter geheel en de realiteit op een fundamenteel andere manier waar te nemen. Dit kan leiden tot gevoelens van eenheid met het universum, transcendentie en zelfs een gevoel van wedergeboorte, wat parallellen vertoont met de transformatieve ervaringen die in de Bardo Thodol worden beschreven.
De
ego-dood kan worden gezien als een soort psychologische en spirituele transitie, vergelijkbaar met de overgang die de ziel doormaakt in de bardo-stadia. Beide ervaringen kunnen leiden tot diepere inzichten en een herwaardering van het leven, wat kan resulteren in een gevoel van dankbaarheid en liefde voor het leven, vergelijkbaar met de lessen die men kan leren in de bardo.